حاشیه ای بر یک افاضه

2تیر 92 شهروند

حاشیه ای بر یک افاضه

حمیدرضا عظیمی/ گروه سیاسی/ استاد حسین شریعتمداری که چندی است حبیب اله عسکروالادی وی را به عنوان سردار قلم مفتخر کرده است، هر از گاهی  مطالبی را در کیهان سیاهه می نمایند که اگر نگوئیم به کلی همه آنها دور از واقعیت بوده...

 جملگی حاضران عرصه مطبوعات (طیف فتنه و انحراف)، آنها را زمزمه های یک مرد کیهانی می دانند و بخش از اطلاعات منتشر شده توسط وی را اطلاعاتی می دانند که یحتمل از عالم غیب رسیده زیرا زمانی که از حاج حسین در برنامه پارک ملت تلویزیون پرسیده شد آیا این اطلاعات را از نهادهای اطلاعاتی و امنیتی می گیرد، پاسخ داد: خیر.

بعد حاج حسین، به فرمول هائی اشاره کرد که در اختیار دارد و اگر رفتار برخی را قدم به قدم در این فرمول ها بگذارید، نتایجی حاصل خواهد شد که در کیهان منتشر می شود و از نظر نگارنده بر کهکشان افراشته! فقط یک نکته در این میان باقی می ماند که حاج حسین به آن توجه ندارد و آن هم جایگاه حقوقی ایشان است به این معنا که اگر مدیرمسوول یک نشریه دیگر که هیچ ربطی به رهبر انقلاب ندارد هر چیزی بنویسد، می توان آن را در چهارچوب یک مطلب مطبوعاتی، یک تحلیل و یا هر چیز دیگر تعبیر کرد و به آن پاسخ داد اما گاهی در جریده فخیمه کیهان مطالبی از نوع کهکشانی ملاحظه می شود که نمی دانیم به جایگاه حقوقی وی توجه کنیم و پاسخ آن را بدهیم یاخیر؟ البته این نکته را نباید فراموش کرد که هر کس در حوزه سیاسی یا مطبوعات حاضر می شود از قبل اجازه نقد شدن را به دیگران داده است و نمی تواند پشت سرالقاب و عناوین پنهان شود و به تمام افراد حاضر در حوزه فرهنگ و سیاست تعرض کند و به صرف اینکه یک جایگاه حقوقی دارد، انتظار داشته باشد دیگران صم بکم بنشینند و فضا را تماشا کنند و به ساحت ایشان تعرض ننمایند. از قدیم هم گفته اند: انگشت نکن رنجه به در کوفتن کس تا کس نکند رنجه به در کوفتنت مشت.

به  هر روی این بار در ادامه روال گذشته، چشم بندی مدیر مسوول کیهان، در قالب یک یادداشت مطرح شده است. یادداشت حسین شریعتمداری از مثال شستشوی ماشین توسط فردی شروع شده که قبلا یک بار ماشینش را به طور معمول از سقف شسته و بعد به پلاک که رسیده، فهمیده است ماشین خودش نبوده و به قولی مزدور بی جیره و مواجب شده اما او از تجربه قبلی خود استفاده کرده و این بار اول پلاک را شسته تا مالکیت خودرو محرز شود. پس از آن نیز مدیر مسوول کیهان با ذکر نقل قول ها  و مواردی، به این نتیجه که اصلاح طلبان شکست خورده اند و اصولگرایان پیروز میدان بوده اند، رسیده است و منظور از آن مثال هم چنین بوده که اصلاح طلبان اول باید این را احراز کنند که روحانی در مالکیت آنهاست بعد ادعای پیروزی کنند.

عجب این است مدیر مسوول کیهان این بار درباره حلقه اصولگرائی چقدر تساهل و تسامح به خرج داده اند زیرا تا قبل از این، هر کسی که می خواست بگوید ما اصولگرا هستیم، باید هزار قسم حضرت عباس می خورد و تازه باز هم دوستان این موضوع را قبول نمی کردند. کار به آنجا کشیده شد که هر کس که تا دیروز در حلقه وصل اصولگرائی بود، از این سرای بیرون رانده شد. جای دور نروید مگر آیت اله هاشمی و بسیاری دیگر از اهالی سیاست در اردوگاه راست که بدنه اصولگرائی امروز به شمار می روند، تعریسف نمی شدند؟ عملکرد کدام گروه بود که آیت اله و دیگر فعالان راست را به سمت اصلاح طلبان سوق داند تا آنها امروز برای تحکیم روابط، ازداواج های سیاسی بین خود را تحکیم می کنند.

آقای شریعتی برای اثبات پیروزی قاطع اصولگرایان، از نشست خبری آقای روحانی مثال زده است و با آوردن نمونه هائی بر این نکته تاکید کرده که مواضع روحانی با اصولگرایان مو نمی زند. من نمی دانم حسین آقای شریعتمداری و قتی این کلمات را نوشته اند، در چه حالی به سر می بردند اما باید ذکر کرد روحانی را یک سیاستمدار کیس می دانیم که موضع اعتدالیش بیشتر از آنکه به اصولگرایان نزدیک باشد به اصلاح طلبان نزدیک است و احتمالا این فرض رذا داشته که اگر مواضع روشن تری از خود نشان دهد، موج تخریب آقایان از هقبل شروع به کار دولت آغاز می شود. بعید است بتوان این جمله که از امروز من رئیس جمهور همه ملت ایران هستم را جمله ای اصولگرایانه تعبیر کرد! احتمالا مدیر مسوول کیهان به این دلیل از پیروزی اصولگرایان با انتخاب روحانی خبر داده است که اصولگرایان مطرحی چون سید حسن خمینی، سید محمد خاتمی آیت اله هاشمی و دیگر چهره های شناخته اصولگرائی پشت سر روحانی قرار گرفته اند. بد نیست دوستانی که چنین تحلیل هائی داشته اند، زودتر از خواب بیدار شوند و روش دیگری غیر از فرار به جلو برای توجیه شکست اتخاذ نمایند